- ağaç kabuğu
- древесная кора
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük. В.И. Макаров. 2005.
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük. В.И. Макаров. 2005.
acı ağaç — is., cı, bit. b. Sedef otugillerden, sıcak ülkelerde yetişen, kabuğu ve odunu hekimlikte kullanılan küçük bir ağaç, kavasya (Quassia amara) … Çağatay Osmanlı Sözlük
KIŞR-I ŞECER — Ağaç kabuğu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NECEB — Ağaç kabuğu … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kadız — ağaç kabuğu, I, 365 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kasuk — ağaç kabuğu I, 382bkz: kas, kaz at derisinden yapılan tulum I, 382 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
kabuk — is., ğu 1) Bir şeyin üstünü kaplayan ve onu dış etkilere karşı koruyan, kendiliğinden oluşmuş sertçe bölüm, kışır Meyve kabuğu. Midye kabuğu. Ağaç kabuğu. 2) Ekmeğin pişme sırasında içinden daha çok sertleşen dış bölümü 3) gök b. Bir sıvı veya… … Çağatay Osmanlı Sözlük
KIRFE — Töhmet. * Ağaç kabuğu. * Darçın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
URRAK — Kabuğu soyulmuş ağaç. * Eti gitmiş kemik … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
limon — is., bit. b., Rum. 1) Turunçgillerden, 3 5 m yükseklikte, kışın yapraklarını dökmeyen, beyaz çiçekli bir ağaç (Citrus limonum) 2) Bu ağacın sarı renkli, kabuğu kokulu, suyu ekşi meyvesi, sulu zırtlak Birleşik Sözler limon asidi limon bahçesi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
elma — is., bit. b. 1) Gülgillerden, çiçekleri pembe veya beyaz bir ağaç (Pirus malus) 2) Bu ağacın kabuğu parlak, sert, kırmızı, sarı ve yeşil renkte, kokusu hoş, tadı ekşi veya tatlı, dokusu gevrek, ufak çekirdekli meyvesi Birleşik Sözler elmabaş elma … Çağatay Osmanlı Sözlük
erik — is., ği, bit. b. 1) Gülgillerden, beyaz çiçekli bir ağaç (Prunus domestica) 2) Bu ağacın kabuğu ince, çeşitli renklerde, mayhoş veya tatlı, eti sulu, tek ve sert çekirdekli yemişi Birleşik Sözler erik hoşafı erik kompostosu erik marmeladı erik… … Çağatay Osmanlı Sözlük